پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ارزشیابی توصیفی بر مهارت‌های خواندن و نوشتن دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی روستاهای شهرستان گچساران در سال تحصیلی 1391 ـ 1390 اجرا شد. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون بوده است. جامعه آماری این پژوهش همه دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی روستاهای شهرستان گچساران در سال تحصیلی 91 ـ 90 را در بر می‌گیرد و حجم نمونه 80 نفر از دانش‌آموزان روستاهای این شهرستان است. از کلاس‌های موجود 4 کلاس انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی 2 کلاس از مدارسی که طرح ارزشیابی توصیفی در آنها اجرا می‌شد، برای طرح آزمایشی (طرح توصیفی) و 2 کلاس از مدارسی که هنوز در آنها طرح سنتی ارزشیابی اجرا می‌شد، برای طرح گواه (طرح ارزشیابی سنتی) انتخاب شدند. معلمان کلاس‌هایی که به عنوان گروه آزمایشی انتخاب شدند، به طور ویژه توسط پژوهشگر برای اجرای صحیح طرح آموزش دیده و به ترتیب توسط پژوهگشر مورد نظارت و راهنمایی لازم قرار می‌گرفتند. برای سنجش مهارت خواندن دانش‌آموزان مورد پژوهش آزمون تشخیص سطح خواندن اصفهان که توسط دکتر محمدرضا عابدی و مرضیه عزیزیان تهیه و هنجاریابی شده، مورد استفاده قرار گرفت و برای سنجش مهارت نوشتن دانش‌آموزان از آزمون نوشتاری محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری آزمون نوشتن، توسط نظر سنجی از معلمان دوره ابتدایی و کارشناسان گروه‌های آموزشی استان به دست آمد و با انجام اصلاحات، مورد تأیید قرار گفت. ضریب کل بازآزمایی آزمون مهارت خواندن 78/0 و ضریب کل بازآزمایی آزمون مهارت نوشتن73/0به دست آمد. جهت آزمایش فرضیه‌های تحقیق و بررسی تأثیرات پیش آزمون ـ پیش آزمون، از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از تأثیرمعنادار ارزشیابی توصیفی بر دو مهارت خواندن و نوشتن دانش‌آموزان بوده است. از نتایج دیگر پژوهش، توانایی بیشتر مهارت خواندن پسران درگروه توصیفی نسبت به گروه سنتی و توانایی بیشتر مهارت نوشتن دختران گروه توصیفی نسبت به گروه سنتی بوده است.
ابتدای صفحه