مهرمحمدی, محمود, نوروزی, سپیده, ریحانی, ابراهیم, فردانش, هاشم, نائینی قائنی, محسن. (1396). اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی و باوری دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی بر مبنای چهارچوب‌های حل مسئله شونفلد و گانیه. پژوهش در برنامه ریزی درسی, 2(26), 17-26.
محمود مهرمحمدی; سپیده نوروزی; ابراهیم ریحانی; هاشم فردانش; محسن نائینی قائنی. "اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی و باوری دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی بر مبنای چهارچوب‌های حل مسئله شونفلد و گانیه". پژوهش در برنامه ریزی درسی, 2, 26, 1396, 17-26.
مهرمحمدی, محمود, نوروزی, سپیده, ریحانی, ابراهیم, فردانش, هاشم, نائینی قائنی, محسن. (1396). 'اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی و باوری دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی بر مبنای چهارچوب‌های حل مسئله شونفلد و گانیه', پژوهش در برنامه ریزی درسی, 2(26), pp. 17-26.
مهرمحمدی, محمود, نوروزی, سپیده, ریحانی, ابراهیم, فردانش, هاشم, نائینی قائنی, محسن. اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی و باوری دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی بر مبنای چهارچوب‌های حل مسئله شونفلد و گانیه. پژوهش در برنامه ریزی درسی, 1396; 2(26): 17-26.
اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی و باوری دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی بر مبنای چهارچوب‌های حل مسئله شونفلد و گانیه
هدف از انجام این پژوهش اصلاح تعدادی از بدفهمی‌های دانشی و باوری اثرگذار در حل مسئله ریاضی دانش‌آموزان سوم ابتدایی بر مبنای برخی دلالت‌های تربیتی مطرح در آموزش ریاضی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان سوم ابتدایی یکی از مدارس منطقه 3 تهران بود که پس از برگزاری آزمون‌های تشخیصی، 9 دانش‌آموز با نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای انجام این پژوهش از یک ابزار تشخیصی محقق ساخته، مصاحبه نیمه ساختاریافته، آزمون حافظه فعال وکسلر4 و داستان‌های محقق ساخته استفاده شد. روایی ابزارهای محقق ساخته با تأیید صاحب‌نظران و پایایی آزمون محقق ساخته با روش بازآزمایی و ضریب همبستگی 0.87 مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با کمک آزمون ویلکاکسون و از طریق نرم‌افزار SPSS19 انجام شد. آزمون ویلکاکسون تفاوت معنی‌داری را در نمره درک مفهوم و اصلاح بدفهمی‌های دانشی نشان داد. همچنین تحلیل مصاحبه‌ها نشان‌دهنده تغییر باور دانش‌آموزان نسبت به عوامل اثرگذار در موفقیت آن‌ها است. استفاده از گامهای بازنمایی عینی، نیمه تجسمی و انتزاعی در دانش‌آموزان با حافظه فعال قوی و متوسط و گامهای بازنمایی عینی، نیمه تجسمی و درک مسئله با کمک رسم شکل در دانش‌آموزان ضعیف می‌تواند به اصلاح برخی بدفهمی‌های دانشی در درک مسئله کمک نماید و استفاده از منابع باوری "خود"، "دیگری" و "استنتاج" می‌تواند بدفهمی‌های باوری دانش آموزان را تغییر دهد.
The aim of this Study was modify some of misconceptions and incorrect beliefs about mathematics in third grade students based on some educational implications. The statistic population included all third grade students’ of one school in district 3 of Tehran. The Sample was comprised of 9 third grade students, based on their pre-test results. Measurement instruments consisted of one researcher-made test, two semi-structured interview, Wechsler intelligence scale for children (IV) and researcher-made stories. Construct and content validity of questionnaire and stories were established by some specialists and experts. Reliability was verified by test-retest and Pearson correlation coefficient was (0.87). The Wilcoxson was used to data analysis through SPSS19 and it revealed a statistically significant difference in between pre-test and post-test. It means, our intervention was successful to improve students’ misconceptions. In addition, interview analysis acknowledged some changes in students’ beliefs about effective factors in success. Using objective, semi-objective and abstract representation in students with high and average working memory and objective, semi-objective representation and drawing pictures by students with weak working memory can help to improve some misconception, and using believe sources like self, others and deductioncan improve incorrect beliefs.
کلیدواژه‌ها [English]
Incorrect belief, Mathematical misconception, Problem Solving, Schoenfeld, Gange
مراجع
Badar, L, et al. (2011). Pysichologie Sociale. (ghangy, H, Trans.). Tehran: Savalan.
Clerc, J, & Miller, P, & Cosnefroy, L. (2014). Young children’s transfer of strategies:Utilization deficiencies, executive function, and metacognition. Developmental Review, 34, 378–393.
Desoete, A, & Roeyers, H. Buysse, A. (2001). Metacognition and Mathematical problem solving in grade 3, Journal of learning Disabilities, 34(5), 435-449.
Desoete, A, & Roeyers, H, & Huylebroeck, A. (2006). Metacognitive skills in Belgian third grade children (age 8 to 9) with and without mathematical learning disabilities. Metacognition and Learning, 1(2), 119-135.
Desoete, A. (2008). Multi-method assessment of metacognitive skills in elementary school children: how you test is what you get. Metacognition Learning. DOI 10.1007/s11409-008-9026-0.
Egan, Kieran. (2005). An Imaginative Approach to Teaching. San Francisco, Jossey-Bass press.
Egan, Kieran. (1989(. Teaching as Story Telling: An Alternative Approach to Teaching and Curriculum in the Elementary School. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-19031-5.
Gagne, E. D. (1985). The cognitive psychology of School Learning. Little, Brown and Company press.
Jasper project(cognition and Technology Group at Vanderbilt). (1992). The Jasper Series as an Example of Anchored Instruction: Theory, Program Description, and Assessment Data. Educational Psychologist, 27 (3), 291-315.
Lester. JR. F, & Cai, J. (2015). Can Mathematical Problem Solving Be Taught? Preliminary Answer from Thirty years of research. In press.
Lester. JR. F. Garofalo, J. Lambdin Kroll, D. (1989). The role of Metacognition in Mathematical Problem Solving. Project Supported by National Science Foundation Grant MDR.
Lester. JR. F. Tinsley Mau. S. (1993). Teaching Mathematics via problem solving: a Course for prospective elementary teachers. FLM publishing Association, Vancover: British Columbia.
Lester. JR. F. (2013). Thoughts about Research on Mathematical Problem- Solving Instruction. The Mathematics Enthusiast, 10(1&2) ,245-278.
Lester. JR. F. Cai, J. (2015). Can Mathematical Problem Solving Be Taught? Preliminary Answer from Thirty years of research. In press.
Mogonea, F.R. Mogonea, F. (2013). The Specificity of Developing Metacognition at Children with Learning Difficulties. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 78, 155 – 159.
NCTM. (2000). Principles and Standards for School Mathematics. Reston, VA: The National Council of Teachers of Mathematics, Inc.
Panaoura, A. Philippou, G. Christou, C. (2003). YOUNG PUPILS´ METACOGNITIVE ABILITY IN MATHEMATICS. EUROPEAN RESEARCH IN MATHEMATICS EDUCATION III.
Pound, L. Lee. T. (2011). Teaching mathematics Creativity. Routledge press.
Reyhani, E,& Ahmadi, GH, & Karami Zarandi, Z. (2011). Comparative study of the problem solving process taught in high school mathematics curriculum America, Australia, Japan, Singapore and Iran. Quarterly Journal of Education, 27(1), 115-142 [Persian].
Reys, R. E. (2014). Helping Children Learn Mathematics, 11th Edition. Wiley press.
Schoenfeld, A, H. (1985). Mathematical problem solving. ACADEMIC press.
Schoenfeld, A, H. (1992). Learning to think mathematically: problem solving, metacognition, and sense making in mathematics. Handbook for Research on Mathematics Teaching and Learning. New York: Macmillan, 334-370.
Schoenfeld, A, H. (2012). How we think? InteramericanConference on Mathematics Education (IACME XIII) and the International Seminar of Mathematics Education (SIEMAT III), 135-149.
Schoenfeld, A, H. (2013). Reflections on Problem Solving Theory and Practice. The Mathematics Enthusiast, 10, 9-34.
The McGraw-Hill. (2009). California mathematics, volume3 .USA: The McGraw-Hill companies.
Verzosa, D. B. Mulligan, J. (2012). Learning to solve addition and subtraction word problems in English as an imported language. Education Study Mathematics. DOI 10.1007/s10649-012-9420-z.
Wechsler, D. (2014). Wechsler intelligence scale for children–Fourth Edition n (WISC-IV). San Antonio, TX: The Psychological Corporation.
Whitebread, D. et al. (2009). The development of two observational tools for assessing metacognition and self-regulated learning in young children. Metacognition Learning, 4, 63–85.
Zheng, X & Swanson, H. L & Marcoulides, G. A. (2011). Working memory components as predictors of children’s mathematical word problem solving. Journal of Experimental Child Psychology, 110, 481-498.
ابتدای صفحه